Van examen vrees tot ontspannen rit

Wekelijks ben ik op het CBR te vinden voor een van mijn leerlingen, steeds vaker komt het voor dat ik een leerling tref die echt zo'n erge examenvrees heeft dat ze voor het examen al helemaal breken. Zie dan nog maar eens een goede rit neer te zetten, als je hoofd overloopt van angst.

Zo had ik nu ook weer een dame, echt een hele leuke meid die zich bij examen nummer 1 al geen houding wist te geven. Nog voor aanvang van de rit zat ze bij de examinator aan tafel te huilen, een moeilijk moment voor beiden want ik wéét dat ik haar kan helpen met mijn energie, maar staat ze er voor open?

Tijdens die rit heb ik haar energetisch geprobeerd te ondersteunen, wat resulteerde in een redelijk strakke rit binnen de bebouwde kom, maar toen de examinator de woorden sprak: "Het laatste stukje, we gaan terug naar het CBR", was het net een paard dat de stal rook en in galop er heen denderde. Plotsklaps was ze alle kwijt en wilde maar 1 ding . . . klaar zijn.

Ik besloot daarop het volgend examen koste wat het koste haar vooraf even goed energetisch te behandelen. Omdat ik geen mensen behandel zonder toestemming (vind ik niet ethisch), zocht ik haar even op in de chat. Meteen voelde ik een behoorlijke hoofdpijn en voeg haar of ze dat had. Ja zegt ze dat klopt... ik voelde haar verbazing door het scherm heen en innerlijk moest ik er om lachen. Zo veel mensen geloven nog steeds niet in energetische behandelingen terwijl het al zo oud is als Methusalem.

Ik gaf haar opdracht water te gaan drinken en beloofde dat ze goed zou slapen en morgen lang niet zo zenuwachtig meer zou zijn. en wilde afsluiten tot ik ineens een vreemde tinteling gewaar werd in mijn rechter pols. "Nog heel even, wat is er met je pols?" typte ik. Ik kreeg meteen als reactie dat die ooit gebroken was en dat ze er momenteel last van had door overbelasting. "Nog even voor mijn beeldvorming, ik voel het rechts, welke pols heb je gebroken gehad?". Rechts typte ze meteen terug. Ik sloot af met een glimlach wetende dat alles goed zou komen en dat de dame in kwestie mij wellicht een beetje gek vond.

De volgende ochtend stapte ze met haar gebruikelijke ochtendhumeur in, maar zoals bij mij gebruikelijk is houd men dat niet lang vol en voor we het wisten stonden we samen lachend op een bospaadje stil, zij om te roken want daar stond ze op en ik was 2 prachtige paarden aan het kroelen die uit nieuwsgierigheid onze kant op waren gewandeld.

En met die positieve vibe gingen we op naar het CBR en het examen in. Die rit ging zo totaal anders dan de vorige, ze reed lekker en vooral verstandig. Ze zat zo veel ontspannender in de auto en het was zelfs heel gezellig. Toen de examinator haar de uitslag gaf sprong ze naar me toe en gaf me een dikke knuffel. Een grotere beloning had ik niet kunnen krijgen dan deze blije dame!